About the album
Dedicating a CD to the dark side of the Lied might seem inappropriate in these times of Covid, climate change and refugee crises, but as a mezzo-soprano Olivia has always been drawn to the darker roles in opera, the sad arias in oratorio and the deep laments in song. After our recent recording (‘Dirty Minds’), which focused on ‘la petite mort’, it seemed a natural progression to turn our attention to ‘la grande mort’!
Darkness in the outside world and the inner self has always been – alongside Love – one of the chief themes of vocal music, and compositions and songs about death are legion during every period of musical history. The music on this recording is extremely diverse and we relished the idea of programming songs from different centuries in different styles and genres. We begin with a collection of songs about melancholia, inner abysses, longing for death and murderous lust. But the CD is also rich in songs about comfort and hope, light instead of despair – with lashings of black humour!
Composers down the ages have used innovative approaches to render the theme of death. Chromaticism is used tellingly by Monteverdi and Schubert. Duparc’s sensuous ‘Extase’ (1878), is nothing short of a miniature Liebestod. Korngold and Wolfgang Rihm play with translucent semitone sighs, Schumann’s ‘Nachtlied’ is characterized by hovering harmonies; Strauss and Korngold use late-romantic opulence; while tonality with Charles Ives and Alban Berg begins to lose its hold, while Berg, abandons tonality entirely. John Cage goes a step further and directs the pianist to drum the notes on the lid of a completely closed piano. Randy Newman’s ‘In Germany before the war’ is wreathed in mystery.
Op deze nieuwe cd Hello Darkness brengt Olvia Vermeulen een ode aan de dood. De lugubere kant, intense rouw, maar ook lichte en vermakelijke inzichten – alle aspecten van de dood komen aan bod. Samen met pianist Jan Philip Schulze beweegt Vermeulen zich van barok tot 21ste eeuw. Van Cage tot Billie Eilish, van Schubert tot Kreisler, van Monteverdi tot Randy Newman. Ondanks het sombere onderwerp is het een opname met een grote verscheidenheid aan stemmingen, klanken en sferen. Een spannende en levendige luistervaring, vol verrassingen.
De Edison winnende mezzosopraan Olivia Vermeulen speelt internationaal grote operarollen, maar schept een speciaal genoegen in solorecitals met een rafelrandje. Haar eerste cd Dirty Minds - ook met Schulze - met liederen over lust, macht en erotiek, werd unaniem geprezen door de wereldwijde pers. Het aspect humor is een grote bindende factor in de samenwerking van Olivia Vermeulen en Jan Philip Schulze.
Olivia Vermeulen is niet zomaar een zangeres. De pers komt superlatieven tekort als het om haar stem gaat. Geprezen om haar ‘uitzonderlijk kleurrijke stem’, de ‘exquise, onuitputtelijke zoetheid’ ervan en het feit dat zij ‘alles met begrip en karakter zingt’, is Olivia een van de toonaangevende vocale artiesten in de hedendaagse klassieke muziekwereld.
Een cd wijden aan de duistere kant van het Lied lijkt misschien ongepast in deze tijden van Covid, klimaatverandering en vluchtelingencrises, maar als mezzosopraan heeft Olivia zich altijd aangetrokken gevoeld tot de donkere rollen in een opera, de droevige aria's in oratoriums en de klaagzangen in het Lied. Na de recente opname Dirty Minds, die zich richtte op 'la petite mort', leek het natuurlijk om de aandacht te richten op 'la grande mort'.
Duisternis in de buitenwereld en het innerlijk is altijd – naast liefde – een van de hoofdthema's van vocale muziek geweest. In elke periode van de muziekgeschiedenis zijn er legio composities en liedjes over de dood gemaakt. De muziek op deze opname is zeer divers. Er staan stukken op uit verschillende eeuwen in verschillende stijlen en genres. Te beginnen met een verzameling liedjes over melancholie, peilloze innerlijke diepten, verlangen naar de dood en moordlust. Maar de cd is ook rijk aan liedjes over troost en hoop, lichtheid in plaats van wanhoop – met bij vlagen, zwarte humor!
Eine CD der dunklen Seite des Liedes zu widmen, mag in Zeiten von Covid, Klimawandel und Flüchtlingskrisen unpassend erscheinen, aber als Mezzosopranistin hat sich Olivia schon immer zu den dunkleren Rollen in der Oper, den traurigen Arien im Oratorium und den tiefen Klagen im Lied hingezogen gefühlt. Nach unserer letzten Aufnahme ('Dirty Minds'), die sich auf 'la petite mort' konzentrierte, schien es eine natürliche Entwicklung zu sein, sich auch ' la grande mort' zu widmen!
Die Dunkelheit in der Außenwelt und im Inneren war - neben der Liebe - schon immer eines der Hauptthemen der Vokalmusik. Kompositionen und Lieder über den Tod sind in allen Epochen der Musikgeschichte zahlreich vertreten. Die Musik auf dieser Aufnahme ist äußerst vielfältig, und wir haben es genossen, Lieder aus verschiedenen Jahrhunderten in unterschiedlichen Stilen und Genres zu präsentieren. Wir beginnen mit einer Sammlung von Liedern über Melancholie, innere Abgründe, Todessehnsucht und mörderische Lust. Aber die CD ist auch reich an Liedern über Trost und Hoffnung, Licht statt Verzweiflung - mit einer Prise schwarzen Humors!
Komponisten haben im Laufe der Jahrhunderte immer wieder innovative Wege beschritten, um das Thema des Todes zu verarbeiten. Die Chromatik wird von Monteverdi und Schubert aufschlussreich eingesetzt. Duparcs sinnliche "Extase" (1878) ist nichts weniger als ein Miniatur-Liebestod. Korngold und Wolfgang Rihm spielen mit durchscheinenden Halbtonseufzern, Schumanns "Nachtlied" ist von schwebenden Harmonien geprägt, Strauss und Korngold verwenden spätromantische Opulenz, während die Tonalität bei Charles Ives und Alban Berg ihren Halt zu verlieren beginnt, während Berg die Tonalität ganz aufgibt. John Cage geht noch einen Schritt weiter und weist den Pianisten an, die Noten auf den Deckel eines völlig geschlossenen Klaviers zu trommeln. Randy Newmans "In Germany before the war" ist von Geheimnissen umwoben.
Press
A more composite poster would be difficult to lay out, constituting a considerable challenge for the interpreter: who proves to be flexible, imaginative, always highly communicative.
Classic Voice, 02-6-2022
Vermeulen presents 'an ode to death': a dark programme of lieder and songs by the likes of Cage, Ives and even Billie Eilish. The eclectic programme occasionally jars, but there's nevertheless much to enjoy.
BBC Music Magazine, 17-3-2022
To sum up, this is a brilliant recital, one that is as thought-provoking as it is musically satisfying. It’s all caught in a top-notch recording, too.
Fanfare Magazine, 01-3-2022
She sounds very baroque with Monteverdi, she sounds classical with Schubert and she sings Eilish's music with a subdued pop voice. She can also handle music from the late romantic (R. Strauss and G. Mahler) and the contemporary (Rihm, Cage) with all her voice coloring without any problems.
Mania, 11-2-2022
singer and pianist have succeeded in surpassing their first CD Dirty Minds with brilliance. Make way for that second Edison!
De Gelderlander, 09-2-2022
Accompanied by the effortless phrasing Jan Philip Schulze, Olivia Vermeulen knows how to 'switch along' with the various types of music with her versatile use of voice.
Mania, 01-2-2022
Vermeulen's voice is a phenomenon: a slender but rich mezzo that folds lyrically around the most diverse pieces of music
De Standaard, 26-1-2022
Vermeulen's ode to death is anything but depressing. Vermeulen is convincing in every genre, brings characters to life in her voice – you can almost see them.
NRC, 20-1-2022
Mezzo-soprano Olivia Vermeulen and pianist Jan Philip Schulze demonstrate on their new album Hello Darkness how finiteness provides endless listening pleasure.
De Volkskrant, 20-1-2022
can appeal to both classical music lovers and listeners of more contemporary, more adventurous genres.
Klara, 20-1-2022
Schulze once again shows himself to be a dream pianist, who unites in empathetic interplay with the singer's voice
Parool, 06-1-2022