Under the title I vanni occulti, ensemble Al Ayre Español, led by maestro Eduardo López Banzo, offers us its personal vision of Handel’s Sonatas Op. 2. The phrase comes from the oratorio Il trionfo del tempo e del disinganno (The Triumph of Time and Disillusion, 1707). The reference to this aria is not anecdotal, because Sonata No. 1 in this Op. 2 contains references to this music — an aspect that, hardly surprisingly, constitutes a characteristic element of the composition technique of the maestro from Halle.

Over the course of his life, Handel composed 20 trio sonatas, 12 of which were published in London in two different collections: six sonatas were published in 1733 as Op. 2 (HWV 386–391) and another seven printed in 1739 as Op. 5 (HWV 396–402). In a disguised allusion to the vanitas allegory and the fleeting passage of time, Al Ayre Español presents, just three years after its recording of Op. 5 [Challenge Classics, CC72663], an introspective version of Op. 2, which completes and, at the same time, complements the group’s first rendition of Handel’s trio sonatas. The two recordings form a single project that offers the listener a passionate and impassioned, southern and Mediterranean version of this exquisite chamber music. This version is marked by the emergence, with particular expressive intensity, of the two aesthetic poles present in the chamber music universe of Handel (and of López Banzo himself): the most contained lyricism combined with the most explosive fury.

Opnieuw brengen het ensemble Al Ayre Español en maestro Eduardo Lopez Banzo hun persoonlijke en originele visie op een muzikaal meesterwerk uit de Barok over het voetlicht. In een verkapte toespeling op de allegorie van de vergankelijkheid en de voortschreidende tijd presenteert het ensemble een introspectieve versie van Trio Sonatas Opus 2 van Georg Friedrich Händel. Prachtig spel van Al Ayre Español, heerlijk om naar te luisteren op een regenachtige zondagmiddag.

Vol lyriek en energie

Niet alleen completeert het ensemble met deze opname, het eerder uitgebrachte album met Händels triosonates Opus 5, maar vult het tegelijkertijd aan. Samen vormen de twee albums één geheel. Ze bieden de luisteraar uitgelezen, hartstochtelijke en geëngageerde, zuidelijke en mediterrane kamermuziek. Opus 2 vertoont een karakteristiek element van de compositietechniek van Händel. Kenmerkend is vooral de expressieve intensiteit van de twee kunstzinnige uitersten uit de wereld van de kamermuziek van Händel (en die van López Banzo zelf): opvallend mooie lyriek, gecombineerd met explosieve energie. Zoals Aart van der Wal zegt "... de voor deze sonates gerekruteerde musici van Al Ayre zorgen zelfs voor ware juweeltjes. Bepaald niet alledaags is mede de contrabas in de rol van basso continuo. De door de Spaanse technici verzorgde opname is vlekkeloos." OpusKlassiek, februari 2019.

Spaans ensemble met pit

'Maak muziek op de Spaanse manier', dat is waar Al Ayre Español voor staat. Eduardo López Banzo, geboren in Zaragoza in Spanje, richtte het ensemble op in 1988. Dit deed hij na zijn studie in Amsterdam, bij de Nederlandse klavecinist, dirigent en musicoloog Gustav Leonardt. López Banzo richt zich niet alleen op de Spaanse barokmuziek met zijn rijke en ingewikkelde ritmes, maar kijkt ook naar de barok uit andere culturen. Zijn doel: deze oude muziek nieuw leven inblazen en toegankelijker maken voor het moderne publiek. Met zijn ensemble beweegt hij zich steeds flexibel door de muziekgeschiedenis. In het bijzonder de stijl van Händel, bevalt Eduardo López Banzo met zijn ensemble heel goed. Met hun kennis, muzikale doordachtheid en passie laten zij de instrumenten zingen, iets wat Händel deugd zou doen. Al Ayre Español bespeelt inmiddels alle grote podia van de wereld, waaronder ook het podium van het Amsterdamse Concertgebouw.

Befaamde Duitse componist

De Duitse Georg Friedrich Händel (1685-1759) was een barokcomponist van dramatische muziek. Geboren in hetzelfde jaar als Johann Sebastian Bach, werd hij gezien als een van de grootste componisten van zijn tijd. In tegenstelling tot Bach, kwam Händel niet uit een muzikale familie. Zijn vader werkte aan het hof van Saksen-Weißenfels. Daar bleef Händels talent niet onopgemerkt en werd er op aangedrongen de jonge Georg een muziekstudie te laten volgen. Na omzwervingen in Duitsland en Italië, kwam Händel uiteindelijk in Londen terecht, waar het 'Handel' zonder umlaut werd. Hij componeerde er zijn beroemde Water Music voor een pleziertochtje van Koning George I op de Theems. De muziekkapel speelde, terwijl de bootjes op de rivier dreven. In Londen leed Händel een voorspoedig en rijk leven. Hij werd Engels staatsburger en stierf na een werkzaam leven op 74-jarige leeftijd. Hij is in Westminster Abbey begraven en bijgezet.

Lees ook de recensie van Michel Dutrieue van Stretto.

Unter dem Titel I vanni occulti bietet uns das Ensemble Al Ayre Español unter der Leitung von Eduarto López Banzo seine persönliche Vision von Händels Sonaten Op. 2. The Phrase entstammt dem Oratorium Il trionfo del tempo e del disinganno (Der Triumph von Zeit und Wahrheit, 1707). Der Bezug zu dieser Arie ist nicht anekdotisch, denn die Sonate Nr. 1 in diesem Opus 2 bezieht sich auf diese Musik – ein Aspekt, der wenig überraschend ein charakteristisches Element der Kompositionstechnik des Hallischen Meisters ist. Im Laufe seines Lebens komponierte Händel 20 Triosonaten, von denen 12 in zwei verschiedenen Sammlungen in London veröffentlicht wurden: sechs Sonaten erschienen 1733 als Opus 2 (HWV 386-391), weitere sieben wurden 1739 als Opus 5 (HWV 396-402) gedruckt. In einer versteckten Anspielung zur Vanitas-Allegorie und der im Fluge verstreichenden Zeit präsentiert Al Ayre Español nur drei Jahre nach der Aufnahme des Opus 5 [Challenge Classics, CC72663] eine introspektive Fassung des Opus 2, das die erste Version des Ensembles von Händels Triosonaten vervollständigt und gleichzeitig ergänzt. Die beiden Aufnahmen bilden zusammen ein einzelnes Projekt, das dem Hörer eine leidenschaftliche und engagierte, südliche und mediterrane Version dieser exquisiten Kammermusik bietet. Sie ist, in besonders expressiver Intensität, geprägt von der Herausbildung der zwei ästhetischen Pole im Kammermusik-Universum von Händel (und López Banzo selbst): die eigenständigste Lyrik, verbunden mit der explosivsten Rage.