Droom weg met dit sfeervolle debuutalbum Deep in a dream van Nederlands' rijzende ster bariton Raoul Steffani, begeleid door pianist Gerold Huber. Het is een verzameling vroege liederen van de componisten Robert Schumann, Edvard Grieg, Jean Sibelius en Alban Berg. Het resultaat mag er zijn zegt Louis Gauthier in De Telegraaf: "het duo klinkt als een klok. Steffani's stem klinkt opvallend gecontroleerd en gul, met een feilloze uitspraak van zowel Duits als Zweeds, en overtuigende zeggingskracht".

Muziek voor de romantische ziel
Veel van de liederen op dit album hebben één ding gemeen: het zijn hoofdzakelijk vroege composities. Een enkele keer zijn het zelfs de eerste liederen die deze componisten schreven. Ze hebben allemaal een zekere spontaniteit en frisheid, die aantoont dat de jongemannen die ze componeerden, nog aan het begin stonden van hun carrière, vol dromen en hoop op de toekomst. Het is daarom geen wonder dat de liederen vaak over dromen gaan, geheel in de geest van de ware romantische ziel.

Opkomend internationaal talent
Raoul Steffani wordt gezien als een van de grootste zangtalenten van Nederland. Hij studeerde aan de conservatoria van Amsterdam en Tilburg en aan de Musikuniversität in Wenen. Steffani zong solopartijen in diverse oratoria, waaronder de Matthäus Passion van Bach, het Requiem van Mozart en de Messiah van Händel. De bariton valt regelmatig in de prijzen. Zo won hij in 2018 de Dutch Classical Talent Publieksprijs en de GrachtenfestivalPrijs, waarmee hij Artist in Residence is tijdens het Grachtenfestival van 2019. De jury van het Grachtenfestival over de winnaar: "een podiumpersoonlijkheid met een stevige technische basis die het publiek verleidt en boeit met een muzikaal verhaal." Volgens hen staat hij aan het begin van een internationale carrière.

Voorkeur voor liederen
De bariton heeft een grote voorliefde voor het liedrepertoire. In die hoedanigheid werkt hij regelmatig samen met de Duitse liedspecialist en pianist Gerold Huber, met wie hij dit debuutalbum Deep in a dream opnam. De liederen over dromen en een hoopvolle toekomst zijn romantisch van aard. Op het lijf geschreven van de jonge Steffani die zelf zegt: “De zangkunst is een waarachtig ambacht, stapje voor stapje bouw je jouw instrument op. Ik ben vanaf mijn zeventiende pas echt serieus gaan zingen en Pavarotti zei dat het tien jaar duurt voor je een echte zanger bent, dus ik heb nog een paar jaar.”

Noordse sferen
De Finse componist Jean Sibelius (1865-1957) is met zeven liederen sterk vertegenwoordigd op het album. Tijdens zijn lange loopbaan componeerde de componist ruim 100 liederen, variërend van grote, monumentale natuurschilderingen tot kleine, lichtzinnige 'volksmelodiën'. Hij stond hierbij duidelijk in de traditie van de Nordic romanser, het Scandinavische equivalent van het Duitse Lied en de Franse mélodie. Naar verloop van tijd maakte hij echter ook steeds meer gebruik van invloeden uit de Finse volksmuziek en kerktraditie. De liederen op Deep in a dream geven de ontwikkeling weer van Sibelius als liedcomponist in zijn eerste 35 levensjaren.

Een selectie van de verhalen achter de liederen
Serenad heeft een bijzondere plek in het oeuvre van Sibelius. Na instrumentale werken is dit Sibelius eerste liedcompositie. Sibelius’ talent om met eenvoudige muzikale bewegingen een sfeerbeeld op te roepen is al duidelijk hoorbaar. Het verhaal van een jongeman die in het maanlicht aan het venster van zijn geliefde staat en zich voorstelt hoe zij haar avondgebed uitspreekt om vervolgens in haar droom verrukt aan hem te denken, sprak de jonge Sibelius waarschijnlijk aan.

Ook de andere liederen vertellen over jonge mensen, de liefde en hun dromen. In Drömmen wordt een eenzame en verdrietige jongeman gewekt door de stem uit een droom, die de kus van zijn geliefde aankondigt. Eenmaal wakker gaat de droom in rook op, het meisje is verdwenen en die kus bestaat slechts in zijn verlangen.
Demanten på marssnön gaat over de liefde van sneeuwvlokken voor de zon. Wat is een mooier lot dan te sterven op het moment dat je het allermooiste glinstert, in de warme stralen van de zon?

Het laatste lied I Natten, vertoont duidelijk een verschil in compositiestijl. Zowel melodie als harmonische ontwikkeling komt op een dieper en mysterieuzer plan te staan. Met een trage, huiverige beweging in de zangstem schildert de componist een nachtelijk, dromerig tafereel van een waternimf (Naiade) die verzonken in een droom de stroom der tijd ziet bevriezen en de wereld, ontdaan van pijn en verdriet in slaap ziet vallen in de armen van de hemelse Vader.