1 CD
✓ in stock |
€
|
Buy |
Label Antarctica |
UPC 0608917730821 |
Catalogue number AR 008 |
Release date 05 October 2018 |
This recording traces the heritage of Romanticism in postmodern times. Its vintage opener is the first Cello Sonata by Brahms, a pinnacle of unspeakable but mind-controlled beauty. Martinů’s second Cello Sonata, written in American exile in 1941, revisits Brahms’s old world, but with wider tonality, more expressive shifts, and the extra rhythmic pulse of Czech folk music. In Schnittke’s Cello Sonata of 1978, which builds on Shostakovich’s emaciated style, the ghosts of the desolate closing Largo usher in the death throes of Romanticism.
Contrastes trailer
Erfgoed van de Romantiek
Deze opname volgt het erfgoed van de Romantiek in het postmoderne tijdperk. De vintage opener is de Eerste Cellosonate van Johannes Brahms, een hoogtepunt van ongelooflijke maar door gedachten gecontroleerde schoonheid. Bohuslav Martinů’s Tweede Cellosonate, geschreven tijdens zijn ballingschap in Amerika in 1941, pakt de oude wereld van Brahms weer op, maar met een bredere tonaliteit, meer uitdrukkingsmogelijkheden en de extra ritmische puls van de Tsjechische volksmuziek. In Alfred Schnittkes Cellosonate uit 1978, die voortbouwt op de uitgeteerde stijl van Sjostakovitsj, luiden de geesten van het troosteloos eindigende Largo de doodsstrijd van de Romantiek in.Grote belofte
Cellist Kacper Nowak wordt beschouwd als een van de grote beloftes van zijn generatie. Hij vertolkt elke noot met de hoogste vorm van muzikale artisticiteit en beheerste virtuositeit. Een bijzondere revelatie in het cellolandschap. De beroemde cellist Gary Hoffmann zegt over hem: "Kacper Nowak is een bijzonder getalenteerde jonge cellist met uitzonderlijke technische vaardigheden en een heel natuurlijke benadering, zonder enige gekunsteldheid."Alfred Schnittke was the son to German-Jewish father and Volga-German mother from Frankfurt am Main. His musical education started in 1946 in Vienna, where his father worked as a journalist and translator, and from 1948 he continued his studies in Moscow. From the 1970s, he would fully dedicate himself to composing. Schnittke's style was initially avant garde, strongly influenced by the Western composition techniques such as serialism and aleatorism. Like so many of his generation, Schnittke found these techniques to be unsatisfactory, and so he created his own style which he called polystylism, inspired by Charles Ives, Luciano Berio and Bernd Alois Zimmermann, but also Gustav Mahler,It is characterised by the parodic combinations of styles from different periods, by some recognised as postmodernism.