As few other composers, Georg Philipp Telemann (1681-1767) successfully drew on all the national styles and prevailing genres of his time in creating his enormous body of work, for which he received immediate acclaim: in Telemann we encounter one of the most versatile composers of the first half of the 18th century.

In an instalment of his much talked-of periodical ‘Der Critische Musicus’, which was published in 1745, Johann Adolph Scheibe expressed his surprise and admiration about the fact “that Telemann practises almost all musical genres and national styles with the same ease and eloquence, without confusing or corrupting his taste in the least.” In the oboe concertos and orchestral suites Telemann does indeed deploy, to his heart’s content, an entire wardrobe-full of different (dance) costumes for his playful encounters with (other) nations, yet he never stoops to tackiness. It is this gift that sets him apart from his contemporaries and makes him such a fascinating figure among the protagonists who shaped the landscape of our musical history.

Internationale muzikale ontmoetingen van een fascinerende componist
In deze opname speelt hoboïste Vinciane Baudhain samen met het kamerorkest Bach Concentus levendige ouvertures en hobo-concerten van Georg Philipp Telemann. Een misschien minder bekende, maar beslist geen mindere componist dan Johann Sebastian Bach was. Dit album van Bach Concentus is een waar genoegen om naar te luisteren en een ideale kennismaking met Telemanns orkestmuziek. "Het kleine strijkorkest speelt hier heel geconcentreerd en goed op elkaar afgestemd." Kulturradio rbb, april 2015.

Als geen ander verstond Georg Philipp Telemann (1681-1767) de kunst om de meest diverse intenationale stijlen en heersende genres succesvol in zijn enorme oeuvre te verwerken. Iets waarvoor hij al tijdens zijn leven erkenning kreeg. Alles bij elkaar genomen heeft hij meer cantate-cycli, oratoria en missen geproduceerd dan zijn illustere tijdgenoot Bach. En meer opera's, orkestrale- en kamermuziek geschreven dan Georg Friederich Händel. Hoe hij het voor elkaar kreeg? Hij was er een meester in om zijn drukke agenda te bewaken. Hij was leraar, dirigent, publiek figuur en uitgever tegelijk, maar vond ook nog de tijd om voor z'n plezier allerlei instrumenten te bespelen, zoals viool, cello, fluit, hobo en verschillende toetsinstrumenten.Telemann was beslist een van de veelzijdigste componisten van de eerste helf van de 18e eeuw.

In zijn veelbesproken tijdschrift Der Critische Musicus uit 1745, sprak Johann Adolph Scheibe zijn verbazing en waardering uit over het feit, dat Telemann met een gemak en een vanzelfsprekendheid bijna alle internationale stijlen en muzikale genres kon componeren, zonder daarbij ook maar enigszins zijn eigen smaak geweld aan te doen. Vooral in zijn hoboconcerten en orkestrale suites zet Telemann naar hartenlust een hele kast vol verschillende (dans) kostuums in voor zijn speelse ontmoetingen met andere naties, toch is hij nooit ordinair. Dit onderscheidt hem van zijn tijdgenoten en maakt hem zo’n fascinerende figuur in de muziekgeschiedenis.

Hoboïste Vinciane Baudhain treedt op als solist, maar ook met kamermuziekensembles en orkesten. Ze is een vast lid van het ensemble Bach Concentus, in 2007 opgericht door Ewald Demeyere (artistiek leider) en Giulio D'Alessio. De vaste kern van Bach Concentus bestaat uit internationaal gerenommeerde specialisten in de authentieke historische uitvoeringspraktijk. Dat kan ook haast niet anders, want het handelsmerk van dit ensemble is de historische authentieke uitvoering van instrumentale en vocale muziek uit de barok- en klassieke periode. Daarbij maken ze gebruik van historische instrumenten voor strijkers en blazers. Om de muziek zo origineel mogelijk te laten klinken doen ze ook onderzoek. Het kamerorkest is vooral geïnteresseerd in Johann Sebastian Bach en zijn zonen. Daarnaast speelt het orkest ook kwalitatief hoogstaand repertoire van relatief onbekende componisten of onbekend werk van bekende componisten als Händel, Mozart, Vivaldi en Salieri. Én Telemann, zoals in dit album het geval is.

Wie nur wenige andere Komponisten integrierte Georg Philipp Telemann erfolgreich verschiedenste Nationalstile und aktuelle Genres in seinem immensen Schaffenskatalog, wofür er schon Zeit seines Lebens berühmt war. Bei Telemann treffen wir auf einen der vielseitigsten Komponisten der ersten Hälfte des 18. Jahrhunderts.

In einer Ausgabe seines Critischen Musicus von 1745 bringt Johann Adolf Scheibe seine Überraschung und Bewunderung darüber zum Ausdruck, dass Telemann in fast allen musikalischen Gattungen und Nationalstilen mit der gleichen Leichtigkeit und Eloquenz komponierte, ohne dabei Verwechslungen zu unterliegen oder seinen Geschmack in irgendeiner Weise zu verderben.

Gerade in den Oboenkonzerten und Orchestersuiten kommt bei seinem verspielten Aufeinandertreffen mit (anderen) Nationen ein ganzer Schrank voll verschiedener (Tanz-)Kostüme zum Einsatz, und doch gibt er sich dabei nie dem Vulgären hin. Es ist dieses Talent, das ihn von anderen Zeitgenossen abhebt und zu einer solch faszinierenden Figur unter den Protagonisten macht, die unsere Musikgeschichte geformt haben. Damit ist diese Aufnahme nicht nur die erste Veröffentlichung des bekannten und erfahrenen Bach Concentus, sondern auch eine ideale Einführung in Telemanns Orchestermusik.

Come pochi altri compositori, Georg Philipp Telemann (1681-1767) attinse con successo a tutti gli stili nazionali e generi prevalenti del suo tempo, creando un catalogo enorme di opere, con cui riscosse un immediato successo: in Telemann riconosciamo uno dei compositori più versatili della prima metà del Settecento. In un articolo del suo citatissimo periodico ‘Der Critische Musicus’, pubblicato nel 1745, Johann Adolph Scheibe esprimeva la sua sorpresa e ammirazione sul fatto «che Telemann frequentasse quasi tutti i generi musicali e stili nazionali con la stessa facilità ed eloquenza, senza minimamente confondere o corrompere il suo gusto». Nei concerti per oboe e nelle suites orchestrali Telemann dispiega in effetti, a suo piacimento, un intero campionario di diversi costumi, per i suoi piacevoli incontri con (altre) nazioni, senza mai scadere nella volgarità. è questo talento a distringuerlo dai contemporanei e a renderlo una figura così affascinante tra i protagonisti che hanno plasmato la nostra storia musicale.