This album explores the overlap of repertory for the cornett and the violin (occasioned by their frequent interchangeability), and in the marriage of both instruments. Of the two, the cornett’s particular appeal, according to Girolamo Dalla Casa (1584), lies in its tonal similarity to the human voice, an attribute poetically likened by Marin Mersenne (1636) to ‘a brilliant ray of sunshine piercing the shadows’. The juxtaposition of wind and strings is most vividly enhanced by the pairing of a violin with a cornett in small-scale vocal and instrumental works. The most beautiful is arguably the sonata by Cima, one of the earliest trio sonatas. It is hoped that our conceit of re-lighting the cornett’s gleam will find favour among those who delight in the capriciousness of the music of the Seicento.

Grillige cornettomuziek uit het 17e-eeuwse Italië
Dit album verkent de overlap van repertoire voor de cornetto (een blaasinstrument uit de Renaissance) en de viool, die ontstaan is doordat de instrumenten min of meer als inwisselbaar werder gezien.

De bijzondere aantrekkingskracht van de cornetto ligt volgens Girolama Dalla Casa (1584) in zijn gelijkenis met de menselijke stem, een eigenschap die in 1636 door Marin Mersenne poëtisch vergeleken werd met een “schitterende zonnestraal die de schaduwen doorboort.”

Het naast elkaar plaatsen van strijkers en blazers wordt op de meest levendige wijze versterkt door het koppelen van een viool aan een cornetto in kleinschalige vocale en instrumentale werken. De mooiste is aantoonbaar de Sonate van Cima, een van de allereerste triosonates.

Hopelijk zal het bizarre idee van het opnieuw laten oplichten van de glans van de cornetto zijn goedkeuring vinden bij diegenen die van de grilligheid van de muziek van het Seicento genieten!