Over the past 30 years, Combattimento Consort Amsterdam has established a strong national and international reputation. The ensemble is famous for the high quality and energy of its performances. That, together with its varied and often surprising and unfamiliar repertoire, for formations ranging from chamber ensemble to chamber orchestra, and from oratorios to operas, has made it one of the most successful Baroque ensembles in the world. The Combattimento Consort’s roughly 60 performances a year are distinguished by the originality of the ensemble’s presentation, led by one of the trend-setting conductors in Dutch musical life, Jan Willem de Vriend, who in November 2012 received the Radio 4 Prize.
The Combattimento Consort has gone on a number of tours in recent years to Germany, Spain, Central Europe, South America, Japan, Russia and the United States. It has recorded more than 35 CDs and DVDs – this year, its CD of Handel’s Concerto Grossi op. 6 will be released. The ensemble has worked with prominent soloists such as Barbara Bonney, Andreas Scholl and Sol Gabeta, Thomas Zehetmair and Sabine Meyer, as well as with the Netherlands Chamber Choir, the Nationale Reisopera and Cappella Amsterdam. The spearhead of its artistic direction is the performance of unfamiliar and as yet unpublished repertoire. Innumerable searches through libraries, churches and cloisters over the past 30 years have resulted in a notable collection of remarkable performances. In 2007, for example, Combattimento Consort Amsterdam presented Arminio, the only surviving opera of Heinrich Ignaz Franz von Biber. Over the years, it has developed a distinctive style of playing, which has even come to be known as the “Combattimento School” of performance. Recognizable and energetic, inventive, style-conscious and inspiring. The ensemble presents itself as a “consort”, but with the visibility of the “individual”. Jan Willem de Vriend leads the Combattimento Consort from the “first chair”, appearing as a conductor only in the larger productions (operas and oratorios). The instrumental soloists are in most cases members of the ensemble.

Jan Willem de Vriend, designated “a godsend from the Netherlands” by the Neue Zürcher Zeitung, is driven by the pioneering spirit of historically informed perfomance practice. As music director of the Combattimento Consort Amsterdam, which he founded in 1982, he specialised in repertoire of the 17th and 18th centuries, reviving a wealth of rarely heard works through historically informed performances on modern instruments, praised by Gramophone magazine for their “technical finesse and a lively feeling for characterization”.
An award-winner for his creative contribution to classical music, Jan Willem de Vriend has more than 50,000 followers on Spotify and is in demand as a conductor around the world, appearing regularly with such orchestras as the Royal Concertgebouw Amsterdam, Rotterdam Philharmonic, Residentie Orkest Den Haag, Belgian National Orchestra, Tonhalle Zurich, Orchestre National de Lyon, Bergen Philharmonic, Warsaw Philharmonic, the symphony orchestras of Netherlands Radio and Hessischer Rundfunk (Frankfurt Radio Symphony), Melbourne Symphony, Yomiuri Nippon Symphony and Hong Kong Philharmonic. He is Principal Conductor Designate of the Vienna Chamber Orchestra, and Principal Guest Conductor of the City of Kyoto Symphony Orchestra, Principal Guest Conductor of the Stuttgart Philharmonic and Orchestre National de Lille, and former Principal Guest Conductor of the Orquestra Simfònica de Barcelona i Nacional de Catalunya and the Brabant Orchestra.
For the Challenge Classics label, de Vriend and the Netherlands Symphony Orchestra have recorded the complete Mendelssohn symphonies and all Beethoven’s symphonies and concertos with, among others, pianist Hannes Minnaar and violinist Liza Ferschtman. De Vriend’s interpretation of the Symphony No 7 prompted Classic FM to admire “a bounding flair that does real justice to the composer’s capacity for joy”. A further landmark of his recorded catalogue is his complete recording of the Schubert symphonies with the Residentie Orkest Den Haag.
De Vriend’s collaborative spirit is equally evident in his work for the stage, notably with opera director Eva Buchmann and Combattimento Consort Amsterdam. In addition to works by Monteverdi, Haydn, Handel and Telemann, their productions in Europe and the USA have included staged versions of Bach’s ‘Hunting’ and ‘Coffee’ Cantatas at the Bachfest Leipzig, and operas by Mozart, Rossini, Verdi and Cherubini, among them Mozart’s Don Giovanni und Rossini’s La gazzetta, both toured in Switzerland. De Vriend has also conducted operatic productions in Amsterdam (with the Nederlandse Reisopera), Barcelona, Strasbourg, Lucerne, Schwetzingen and Bergen.

Zeven was Gordan Nikolić (1968, Servië) toen hij begon met vioolspelen. Twee jaar later al stuurden zijn ouders het talent naar een internaat voor vioolles. Vijf dagen per week. "Het was streng maar wij hadden dit ene geweldige ding: muziek. Het is als opgroeien in een kerk voor wie in God gelooft. Daar ligt de oorsprong van mijn intimiteit met de muziek." Nikolić vervolgde zijn studie bij de bekende Franse violist en dirigent Jean-Jacques Kantorow aan de Musikhochschule van Basel. Hij verdiepte zich in barokmuziek, maar werkte ook samen met Lutoslawski en Kurtág, omdat ook de hedendaagse muziek hem fascineert.

 Zijn eerste aanstelling als concertmeester kreeg de nog jonge violist in 1989. Nikolić' carrière raakte vanaf dat moment in een stroomversnelling, ook als solist. Hij werkte met tal van orkesten in Europa en kon prijs na prijs op zijn schoorsteenmantel zetten. In 1997 werd hij benoemd tot concertmeester van het London Symphony Orchestra, waar hij een bijzondere band ontwikkelde met Sir Colin Davis. Van deze maestro leerde hij hoe belangrijk het is om een eigen muzikale visie te bewaren. Om je niet te onderwerpen aan andermans autoriteit. "Als wij ooit eindigen door te praten op dezelfde manier, dan hebben wij verloren. Dus jij zegt wat je moet zeggen, ik zeg wat ik heb te zeggen, en dan komt er een brug", vertelt Davis hem. Woorden die hij nooit meer vergeet.



 In 2000 wordt Gordan Nikolić benoemd tot professor aan het Royal College of Music en drie jaar later ook aan de Guildhall School of Music. Als hij in 2004 naar het Nederlands Kamerorkest komt, gaat hij bovendien doceren aan het Rotterdams Conservatorium. De musici zijn er geweldig gelukkig mee hoe deze topviolist het kamerorkest op zijn unieke wijze leidt vanaf de eerste lessenaar. Tijdens concerten neemt hij met zijn begeesterende beweeglijkheid niet alleen de orkestleden mee, maar de hele zaal. Nikolić speelt op een Lorenzo Storioni viool uit 1794.